Erol Bulut hoca imza attıktan sonra sık sık milli ara sonrasını hedef olarak göstermişti. Maalesef bir önceki malum şahıs, arkasında hem kadrosal enkaz hem de kondisyonu yerlerde bir takım bırakıp gitti. Devam eden sezonda kondisyon yüklemek kolay değil; sakatlık yaşamadan zamana yaymak önemli.
Konyaspor–Antalyaspor maçları beraberliğin adeta noter onaylı maçlarıdır. Bu geceki maçın geçmiş yıllardan farkı, uzun süre temposuz geçmesi oldu.
Geride kalan 15 güne bakarsak takımın koşu isteği ve temposu iyi noktadaydı. Sakatlıktan dönen Veysel Sarı, partneri Hüseyin Türkmen ile savunmamızdaki defoları iyi kapattı. Takımın kötü averajı göz önüne alındığında, son iki deplasmandan gol yemeden dönmek teselli edici.
Takıma katıldığında en çok sevindiğim isim Abdülkadir Ömür idi. Ama bir profesyonel futbolcu 25 yaşında futbola bu kadar mı veda eder? Bu yaz Dünya Kupası kadrosunda olma isteğiyle sezona damga vurmasını beklerken, maalesef alternatifsizlik yüzünden bizde forma giyiyor. Ceesay, savunma önü ve savunma arasına girip yardım etme işini iyi yaptı. İki senedir bu takıma hızlı kanat dedik; bu sene Storm geldi ama tek kanatlı kuş durumundayız. İleride yalnız kalınca hızlı çıkıp kontrada gol şansımız azaldı.
Birçok kişiye bu akşam kazanırız dedim. Galibiyeti kaçırdık, kazanabilirdik. Ama Allah aşkına, Poyraz Efe hangi mantıkla bu takımda yer buluyor? Futbol adına hiçbir artısı yok. Tamam, hoca; takımla antrenman yapan sensin, biz sadece maçlarda gördüğümüzü dile getiriyoruz. Ama emin ol, bu oyuncuda 14 maçtır bir kelimelik olumlu bir şey göremedim.
Geçen yazımda dedim; muhtemelen hoca devre arası transferleri için kendine alan açmaya çalışıyor olabilir. Ama içinde bulunduğumuz maddi sorunlar buna imkân tanımayacak gibi.
Çoğu zaman renktaşlar karamsarlığa kapılıyor ama ligin kalitesi düşük, biz sıkıntı yaşamayız. Fakat benim korkum, bu seneki ciddi maddi yükün önümüzdeki yılları etkileme tehlikesi.
Çok zor şartlarda var olma mücadelesi veren Serik Spor’u, 14. deplasmanında aldığı galibiyetten dolayı tebrik ederim.





