TEMA Vakfı, ülkemizin %73.4’ünün çölleşme tehlikesi altında olduğunun altını çizdi.
Ülkemiz henüz çölleşmenin farkına varmazken, azalan sular, kuruyan göller, dereler, su kaynaklarının hızla kaybolması çölleşmenin en önemli işaretleri kabul edilirken, ülkemizde su kaynaklarının korunması, yağmur sularının yeraltı su barajları yapılıp depolanamaması, bilinçsiz su kullanımı, tarımın suyun neredeyse tamamına yakınını kullanması hızla gelen çölleşmenin habercisi.
Uzmanlar özellikle Antalya’da tarımın bilinçsiz bir şekilde su kullanımını defalarca dile getirirken, son yıllarda hızla artan serada muz üretiminin gelevcekte yaşanacak susuzluğun en büyük nedenlerinden birisi olarak gösteriliyor.
Muzun çok fazla su tüketmesinin yanısıra 10 yıl içerisinde bulunduğu alanı çoraklaştırması, başka ürün ekilemeyecek düzeye getirmesi sürekli gündemde tutulurken, henüz bu konuda adımlar atılamadı.
Toprak verimliliğinin azalması doğal olarak ekonomik kayıplara da neden oluyor. Çölleşmenin yıllık maliyetinin ülkelerin gayrisafi millî hasılasının (GSMH) %4-8’i olduğu tahmin ediliyor. Bu oranın 2050 yılında %40’lara ulaşacağı tahmin ediliyor. Bu durum; çölleşme, kuraklık, erozyon ve toprak bozulumu ile mücadelenin ne kadar önemli olduğunu ortaya koyuyor.
Ülkemizin %50.9’unun orta, %22.5’inin de yüksek derecede olmak üzere toplam %73.4’ünün çölleşme tehlikesi altında.
Toprak çolaklaşmasının en büyük zararı erozyon. Tarım arazilerinin %39’unda, mera arazilerinin ise %54’ünde erozyon görülüyor. Öte yandan büyüyen kentler verimli tarım arazilerinin azalmasına sebep oluyor. Tarım arazileri, 1990-2022 yılları arasında yaklaşık 4 milyon hektar azalarak 27,9 milyon hektardan, 23,9 milyon hektara geriledi.
* ERSİN ÖZENÇEL
